“Kenapa pula? Saya memang kerja sebagai orang
gaji dekat sini. Saya kerja dengan Mek Yah”
“Kalau macam tu, Mek Yahnya mana?”
“Dia pergi melawat anak dia dekat U”
“Awak ni banyak pusinglah. Pandai bebenor reka
ceritakan?”
“Ya Allah, saya tak mereka cerita. Saya memang
orang gaji dekat sini..” jawabku dengan air mata bergenang. Rayqarl pula sedang
meraup muka.
“Muka cantik macam ni jadi orang gaji?”
“Pakk..”
“Dah!! Penduduk kampung ni pun dah banyak
mengadu tentang perkara ni dan kamu berdua pula memang sah berdua-duaan. Kamu
berdua harus bernikah!” kata Pak Imam. Aku tergamam.
“Tapi..”
“Takde tapi-tapi..”
“Rayqarl” panggilku. Peningnya kepala aku. Pak
janggut ni pun satu, arhhh!
“Hmm” jawabnya tak bermaya.
“Heish.. erhh..” keluhku. Mamat takde perasaan
ni betul-betul buat aku rasa macam nak bagi flying kick!
**
“Ni rumah kau?”
“Yup”
“Mana adik-adik kau?”
“Belum baliklah tu. Diorang naik basikal. Itu
yang lambat sikit”
“Hmm, mulai hari ni kau dengan adik-adik kau
tinggallah dekat rumah aku”
“Tak payahlah. Rumah ni pun dah cukup buat
kitorang. Lagipun rumah awak tu besar sangat. Malas saya nak kemas” balasku.
Rayqarl memandangku pelik.
“Dahtu, takkan kita tinggal asing-asing?”
“Biarlah..”
“Tak boleh.. tak boleh..isteri kena ada disisi
suami. Got that?”
“Tapi..”
“Suka sangat tapi..tapi..”
“Dahtu..”
“Aku haus. Buatkan air” pintanya. Nak alihkan
topiklah tu?
“Hish, nak air apa?”
“Ada air apa je?”
“Apa-apa je”
“Emm, air apa-apa je satu”
“Jangan main-main boleh tak?” marahku. Dia
ketawa.
“Yelah-yelah.. air kosong je..”
“Betul?”
“Emm” balasnya sambil bermain handset. Aku
mengambil air didapur. Hmm, mamat ni macam pelik je? Dulu bukan main bajet,
sekarang baik semacam je.
“Kaklong, itu suami kaklong ke?” soal Hairul.
Eh, tetiba budak ni muncul?
“Emm, nape?”
“Yessss!”
“Eh, kenal ke?” soalku curiga. Setahu aku, dorang
tak pernah jumpa.
“Heh, siap lepak sama masa tu”
“Eh? Bila?”
“Kaklong!!” jerit Hanis dengan Hariz.
“Kenapa? kenapa?”
“Makcik-makcik kat depan tu ada berrcerita pasal
kaklong. Dia cakap..” bicara Hanis terhenti.
“Itu abang ipar kitorang eh? Pakai kereta mahal
tu..” usik Hariz. Aku hanya menjeling.
“Nah, bagi dekat abang ipar korang tu” kataku
lalu menghulurkan secawan air yang berisi air kosong.
“Angah nak bagi!”
“Alaa, orang nak bagi!!”
“Heish, sini. Biar kaklong yang bagi. Meh sini
air tu!” ujarku lalu merampas cawan itu. Adik-adik lelakiku itu buat muka sedih.
“Nah”
“Terima kasih” balasnya manja. Aku mengerutkan
dahi. Dah kenapa mamat ni?
“Abang..abang.. panggil abang, abang long eh?”
soal Hariz.
“Abang Rayqarllah” balas Hairul. Aku kehairanan.
Mana dia ni kenal?
“Haha, apa-apapun boleh. Haaa, abang ada beli
bola yang Hairul nak tu. Pergilah ambik”
“Abang beli? Fuhhh, yang ori ke?”
“Yelahh, apa class beli barang tiruan”
“Mahal tuu bola yang Hairul nak”
“Tak mahal manapunlah. Nah, ambik kunci ni.
Pergi ambil dekat bonet kereta. Angkut barang-barang tu semua.”
“Alaa, abang ngah je ke yang dapat. Kitorang?”
pinta Hariz. Aku menjengilkan mata. Memandai je diorang ni minta-minta..
Diorang ni macam dah kenal je dengan
mamat ni?
“Tiga-tiga abang belikan barang. Dengan kaklong
korang sekali abang belikan hadiah” kata Rayqarl sambil melirik ke arahku.
“Cheit, hadiah? Awak bukan kedekut ke?”
“Haha, sejak bergelar suami. Dah tak.”
“Eh, boleh pula cemtu?”
“Hmmm.. Bila aku kedekut dengan kau?”
“Err, entah. Hehe saja test awak.”
“Heish, macam-macam budak kecik sorang ni”
balasnya lalu mengusap kepalaku yang dibaluti selendang.
“Mentang-mentang dia tua 8 tahun dari kita”
kataku lalu menjelir lidah. Rayqarl hanya ketawa.
“Nak tau hadiah apa saya nak bagi dekat awak?”
“Barbie doll?” balasku selamba. Rayqarl ketawa
besar.
“Takkan saya nak bagi hadiah macam tu dekat
isteri saya” katanya sambil tersenyum macho.
“Hmm, ferrari?”
“Lagi mahal dari tu”
“Jetlag”
“Salah”
“Dahtu?”
“Hati saya”
“Hahh?”
“Saya hadiahkan hati saya”
“Ahh..er..eh mana budak-budak ni?” kataku.
Rayqarl memandang wajahku pelik. Aku hanya tersengih. Fius otak mamat ni
terputus agaknya.
“Bukan main lagi korang eh?” ujarku kepada adik-adikku
yang sibuk mengangkat plastik yang berisi macam-macam barang. Dah macam nak
buka kedai mainan.
“Biarlah. Bukan selalu..” balas Rayqarl. Aku
menjelingnya. Orang cakap dengan adik orang, sibuk je.. getus hatiku.
“Kaklong, tengok ni. Ini bola yang Hairul nak!
Fuhh, ini kalau budak-budak tahu ni..”
“Tak payah nak macam-macam. Fokus PMR! Lagi
berapa bulan je lagi”
“Alaa, bukan anga...ahhhh!!”
“Banyak main sangatkan? Pergi mandi” arahku.
Hairul mencebik bibir. Padan muka, merah telinga!
“Hanis dengan Hariz pun nak mandi dululah gini”
kata Hanis lembut. Takut tengok kalau kaklong dia mengamuk agaknya.
“Emm, dahtu barang-barang ni siapa nak angkat?”
“Ahh..err..”
“Angkat dulu baru pergi mandi. Suruh si Hairul
tu sekali” ujarku. Hanis mengangguk dan tersenyum manis. Hmm, nak marah pun tak
boleh kalau lembut macam ni. Alaa, dulu aku pun macam ni. Sekarang je kena
tegas sikit.
“Okay” balas Hariz dan Hanis. Mereka mengangkat
barang-barang dengan bersungguh-sungguh. Hanya Hariz jelah bersungguh kerana
terpaksa angkat dua beg, bantu adik dia. Kan dah kata si Hariz ni ‘pencinta’.
Memang gentleman, besar mesti macho! Macho? Eh, mana abang macho aku? Aku
segera mencarinya. Ruang tamu takde.. bilik air, si Hairul masuk.. Dapur?
“Awak buatpe tu?” soalku. Dengan apron bagai.
“Buat air fresh orange!” balasnya ceria. Aku
kehairanan.
“Buat air pun pakai apron?”
“Takut kemeja kotor” ujarnya sambil tersengih.
“Hmm, dah siap belum tu? Macam sedap je. Saya
pun tengah haus ni” soalku lalu menjenguk jag yang berisi air oren itu.
“Emm.. Cuba rasa”
“Okay” balasku. Aku pun tengah haus ni, penat
bebel. Gulpppp.. yulksss!
“Masamnyaaa! Dah letak gula belum?”
“Ahh..alamak! Lupa..lupa..”
No comments:
Post a Comment